பட்டாம்பூச்சிக் கதைகள்

தேன்கூட்டுக்குள் வண்ணத்துப்பூச்சி நெரிசலான பேருந்துக்குள் நீ ORANGE TIP BUTTERFLY

சிம்ஸ் பூங்கா சாலையில்  உன் சுட்டும் விரல் பிடித்து  சுகமாய் நடந்தேன்  காற்று கற்பூர மரத்தை தழுவ  நழுவிய இல்லை ஒன்று உன் கூந்தலில் விழ இல்லை எடுப்பதாய் கூந்தல் அளந்த விரல்கள். அமெரிக்கா போக வேண்டும் உன் ஆசை நீ சொல்ல அலபாட்ரா சிறகு கடன் வாங்கி வானத்தில் தூங்க வேண்டும் என் ஆசை நான் சொன்னேன் நம்மை நனைக்க தயாரானது மழை இருவரும் கட்டிக்கொண்டு ஒருவருக்கொருவர் குடையானோம் துணைக்கு ஆளின்றி தனியே நனைந்தது மழை

பள்ளத்தாக்கெங்கும் அடர்ந்தமௌனம் அருகிலேங்கோ அத்திமரம் பூத்திருக்கலாம் கிழக்கின் மேகம் கருத்திருந்தது அதிகாலைக்கு பின்னும் வெகுநேரம் புல்லை புணர்ந்து கிடந்தது பனி பழத்தோட்டத்தின் சுகந்தம் காற்றில் எறும்புகள் அறிந்திருந்தன மழைக்காலத்தின் ஆரம்பநாள் அதுவென்று எனக்கு நம்பிக்கை இருந்தது நாளை மழை ஈசல்களை சந்திப்பேனென்று அதற்குள் நான் அவளை சந்தித்தாக வேண்டும் அந்நேரம் பிரபஞ்சமெங்கும் கைகளை அசைக்கிறாள் நந்தினி எல்லைஇல்லாப் பெருவெளியில் சிறகுகளின்றி பறக்கிறேன் நான்

ஞாயிறின் பிரிவை மறந்து  திங்களின் வரவை  கொண்டாட சொன்னவள் நீதானே..! எல்லா அந்தியிலும்  சூரியனை வழியனுப்பிவிட்டு நிலவுக்காய் காத்திருக்கும் என் ஷாலினிக்கு சில நட்சத்திரங்களைப் பரிசளிக்க காத்திருக்கிறது வானம்

மீண்டும் அந்த நிறுத்தத்தில் நானும்.. நிற்காமல் கடந்த பேருந்தில் நீயுமாக.. உன்னைச் சந்தித்த முதல் காலை திரும்புமா என்று.. கனவுகளைக் கிளறியவாறே அன்றாடம் கிழக்கில் எழுகிறது பத்தொன்பது ஆண்டுகளைத் தின்று தீர்த்த காதல்.. RED ADMIRAL BUTTERFLY